piątek, 5 lutego 2010

Granit


Sprawy życia doczesnego docierają także na cmentarz. Niewątpliwie umarłym nie robi to żadnej różnicy, ale żyjącym, wizja miejsca spoczynku spędza sen z powiek.
Cmentarz, o którym piszę, również dotknęła ta obrzydliwa rzeczywistość.

Kiedyś wyglądał cudownie, jak „mini Powązki”, „małe Rakowice”. Przecudny cmentarz w zacisznym miejscu, z kilkoma wiekowymi pomnikami i tak samo starymi drzewami. Znajdował się w cichej dzielnicy niewielkiego miasta. Bogaty drzewostan, okrywał siedzibę wiecznego spoczynku, czapą zieloności. W koronach drzew chowały się wiewióry i mnogość gatunków ptaków leśnych. Niejeden „romantyk” wymarzyłby sobie to miejsce, jako swoją przystań.

Zimą gołe pnie brzóz w słoneczny, mroźny, dzień, uśmiechały się do przechodniów. Wiosną pachniał bez i jaśmin, krzewy, które tam właśnie rozkwitały najpiękniej.
Latem nigdy tu nie było cicho, koncert ptactwa trwał nieustannie od świtu do zmroku. Ale...
Liście spadające na wykwintne granity, korzenie wiekowych drzew, korzystające ze swoich odwiecznych praw, stwarzały potencjalne zagrożenie materialnej oznace pozycji społecznej żyjących.

Stało się to w ciągu roku.

W bezpośrednim sąsiedztwie cmentarza wybudowano ruchliwą drogę. Wycięto prawie wszystkie wiekowe drzewa lub przycięto je przy samym pniu. Obnażono stare, zabytkowe pomniki, smutno górujące nad innymi grobami, oraz granity pysznie błyszczące złotymi literami.

A „on” wygląda teraz jak więźniarka, której, wbrew jej woli, zgolono włosy. Już nie jest piękny. Jest kupą bogatego gruzu.
Trudno zgodzić się na świat bez piękna. Trudno zaakceptować niszczenie go dla pychy, wygody i komercji.
To już lepiej dać się spopielić lub spłonąć ze wstydu.

Granit jest jak ludzka próżność- zatwardziała, pełna ciemnoty i bezduszna.


(zdjęcia : www.kamienna.info)

3 komentarze:

  1. Świetę słowa Motko! I tak napisane, że aż łaskota w gardle. Szkoda tylko, że tzw. decydenci nie czytują blogów, tylko ustawy, przepisy i potwierdzenia przelewów na własne konta.Czekam na następne wpisy. Paula

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo dziękuję za ten wpis. Takie słowa sprawiają, że widzę sens tego co piszę.

    OdpowiedzUsuń
  3. jak to dobrze, że prowokujesz do patrzenia na świat .... refleksyjnie. Dzięki takim blogom uczysz patrzeć na rzeczywistość oczami poety lub dziecka ...

    OdpowiedzUsuń

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Warszawa w rozmowach- Justyna Krajewska

Takie pozycje książkowe lubię najbardziej. Biograficzne, historyczne, prawdziwe i klimatyczne. Takie lubię czytać. Dzięki swoim bohaterom au...